In mijn jeugdjaren heb ik veel getekend met potlood en pen. In de zeventiger jaren was de keuze voor een “echte” baan gangbaar. Vanuit mijn hart had ik liever de keuze voor een kunstacademie gemaakt, maar een ongewisse toekomst als kunstschilder tegemoet gaan? “Word maar tandarts, zeiden mijn ouders en zo geschiedde. Sinds 2006 kwam de drang tot expressie op doek en papier weer naar boven en werd het actief bezig zijn met schilderen opnieuw opgepakt. Met name het gebruik van kleuren en het effect ervan had daarbij mijn bijzondere belangstelling.

Voor fotografie is de belangstelling sinds het prille begin altijd aanwezig geweest.